[1]  . میزان الحکمة ، ج 3 ، 2067.

[2]  . میزان الحکمة ، ج4 ص 2840.

[3]  . احزاب ، 21.

[4] میزان الحکمة ، ج 3، ص 2070.

[5] . ر . ک : صافی نامه وفیض ایزدی، ص 6.

[6] .ر.ک :اندیشه سیاسی وتاریخ نهضت حاج آقانورالله اصفهانی ، ص398.ودانشمندان گلپایگان ،ج 3 ، ص 136.

[7]  . مجله مسجد ، شماره 28 ، ص 99.

[8] . صافی نامه وفیض ایزدی، ص 7.

[9] . (یپرم)از سران مشروطه ورئیس نظمیه وازدشمنان سرسخت روحانیت بود ودر کشتن شیخ فضل الله نوری بیش ازهمه اصرارمی ورزید تا این که درموقعی که به جنگ سالارالدوله برادرمحمد علی شاه رفت تیرخورده وکشته شدوپس از آن کری امیرقشون شد.؛ (امیربهادوریا    سرداراسعدجعفرقلی خان) پسرعلیقلی خان ازلیدرهای مشروطه وهم پالگی یپرم ارمنی واز کسانی بود که در رای به شهادت شیخ فضل الله نوری شرکت داشته ودر دوره سلطنت رضاخان مدتی وزیرجنگ ووزیر پست وتلگراف بود ودرآخرمورد غضب مخدوم خود واقع شدوگفتند درزندان درگذشته است،به هرحال به سوی عاقبت خودجهنم رهسپارشد.؛(سرلشکرعبدالله طهماسبی )از یاران رضاخان ودرآن موقع حکومت آزربایجان راداشت ،مدتی هم حاکم نظامی تهران بود ،عاقبت درسفری که عازم لرستان بودبه طرزنامعلومی کشته شد،مرحوم آخونددراشعارش درموردآن هاگفته:

                               دیگرسرداراسعد آن ستمگر                 که با حجاج می باشد برابر

                              همان لرزاده فتاک بی باک                  همان لامذهب مردود سفاک 

                              رفیق یپرم نا پاک ملعون                   برادر باکری آن کافر دون

                             درآخر نیز اورا کرد مقتول                  چو در آدم کشی می بود مجبول

                             دیگرطهماسبی آن زشت کردار             که فرمان داد درمجلس به کشتار

                             هزاران فتنه در تبریزو تهران                بپا بنمود آن مردود یزدان

                             هم او را عاقبت دست مکافات               بکشت ودید چون یاران مجازات

                                                                                                                                  (کلمة الحق،ص 50)

[10] . صافی نامه وفیض ایزدی، ص 7.

[11] . ایشان درموقع دستگیری وشهادت شیخ درحال حیات نبود چون در سال 1319ق درگذشته بودولی درابتدای نهضت درقیدحیات بود.

[12] . نساء ، 141.

[13]  . غافر ، 44.

[14] . ر .ک : اسلام مجسَّم ، ج1 ، 177.

[15] . مصاحبه بامجله آموزه.

[16] . مراد مرحوم آخوند خراسانی ازعلمای آن زمان درنجف بوده.

[17] . دانشمندان گلپایگان ، ج1 ، ص 112.

[18] . همان مدرک .

[19] . صافی نامه وفیض ایزدی، ص 12.

[20] . ر . ک : کتاب کلمة الحق ، ص40.

[21] . صافی نامه وفیض ایزدی، ص 11.

[22] . مصاحبه بامجله آموزه.

[23]  . اودرزمان رضاخان چندین باربه نخست وزیری رسید،حتی درزمان فراراو وروی کارآمدن پسرش نیز نخست وزیربود.آخوند ملامحمدجوادر مورد اومی گوید: تمام گفته دولت دروغ است                 فروغی را کجا دل با فروغ است (کلمة الحق،ص68)

[24] . پاکروان که مدتی نائب التولیه واستاندار خراسان شدومرتکب آن همه کارهای خلاف وضد دین گردیدوبرای خوش خدمتی به رضاخان واظهار دشمنی بادیانت وولایت خصوصا حضرت رضا علیه السلام کارها یی کردکه نظیرش جزازدشمنان اسلام وانسانیت مثل یزید وشمرسابقه ندارد،مرحوم آخوندملامحمدجوادصافی دراشعارش درمورداوگفته:

                                             یکی زانها است آنکو در خراسان                نمود آن ظلم و بیداد فراوان

                                             به صِرف حرف کی گرددروان پاک              کسی مانند آن نا پاک سفاک

                                              نجس   باشد   روان   آن   ستمگر               که دارد بغض وافر با پیمبر

                                             کنار     مرقد    شاه      خراسان                  نمود آن قتل و توهین فراوان

                                                                                                                                     (کلمة الحق ، ص 53)

[25] .مصاحبه بامجله آموزه.

[26] . مقصود مرحوم حاج سید محمد،امام جمعه تهران است که مکرر در قصه جمهوری وتغییررژیم ومساله کشف حجاب بارضاخان مخالفت کردوخداوند اورا تا آخراز شر رضاخان حفظ فرمود وبا سرفرازی از دنیارفت.

[27] . کلمة الحق ، ص 46.

[28] . صافی نامه وفیض ایزدی ، ص 12.

[29] . صافی نامه وفیض ایزدی، ص 13.

[30] . فرقان ، 31 .

[31] . دانشمندان گلپایگان ، ج 1 ، ص 114وصافی نامه وفیض ایزدی، ص 11.

[32] . دانشمندان گلپایگان ، ج 1 ، ص 120.

[33] مجله مسجد ، شماره 28 ، ص 104 .

[34] مجله مسجد ، شماره 28، ص104.

[35] . همان ، ص 121.

[36] .ر . ک : صافی نامه وفیض ایزدی، ص 7 و 14.